۱۲
دی
وجه تمایز دوران های تاریخی بشر، در وجود یا فقدان ذخایر علمی - فنی نیست. بلکه این حد فاصل، دو مکانیسم اصلی زیر است:
- مکانیسم اول: روش کسب علم و فن
- مکانیسم دوم: روش انتقال علم و فن
دو تحول اساسی فوق باعث شده است که بشر در دوران مدرن تاریخ خود موفق به صرفه جوییهای عظیم در نادرترین منابع خود یعنی زمان، گردد. این صرفه جویی است که امکانات وسیع افزایش بازدهی و تولید را برای انسان های عصر جدید فراهم آورده است.
زمان به مفهوم قراردادی ثانیه ها، در دو جامعه سنتی و مدرن، اساسا قابل مقایسه نیستند و بدین صورت است که با گذشت هر ثانیه، شکاف عقب ماندگی بین جوامع سنتی و مدرن معادل کمیت مشخص شده در محور عمق زمان زیاد می گردد.
