برنامه ریزی و سیر تکاملی آن

در نگرش سنتی مدیریت، برنامه ریزی نقطه شروع تمامی حرکتها است که اهمیت آن از گذشته ای دور بر همگان آشکار گردیده و آن را اساسی ترین وظیفه مدیریت دانسته اند.

 

سیر تکاملی برنامه ریزی:

1. محصول گرایی
2. بازارگرایی
3. فراصنعتی

---

می توان گفت ویژگی های زمانی هریک از دوره های مختلف، منجر به گرایش های خاصی از برنامه ریزی شدند که باعناوین ارتجاعی(Reactive)، غیر فعال(Inactive)، فعال(Proactive) و تعاملی  (Interactive) موسومند.

 

گرایش مسلط برخی برنامه ریزان به گذشته است (ارتجاعی). گروهی به زمان حال گرایش دارند (غیرفعال). برخی به آینده گرایش دارند (فعال).

برخی دیگر، گذشته، حال و آینده را به عنوان بخشهای مجزا، لیکن جنبه های غیرقابل تفکیک یک آشفتگی می بینند که باید برای آن برنامه ریزی کرد (گرایش تعاملی).