۲۱
دی
امروزه تنها راه شرکت ها و سازمان ها در راستای کسب مزیت های رقابتی و حفظ و توسعه آن ها، یادگیری زودتر و سریعتر از رقبا است. چرا که سرعت تحولات آنقدر زیاد است که با برنامه ریزی نمی توان آن را پاسخ گفت. بلکه آحاد سازمان و سیستمهای سازمانی از آنچنان بلوغی باید بهره مند باشند که بتوانند پاسخگوی بلادرنگ تغییرات بوده و بقای سازمان را در محیط متلاطم تضمین نمایند.
بر اساس این تئوری، یادگیری یک مسئولیت فردی در سازمان نیست و کافی نیست که تنها یک نفر بیاموزد و فکر کند. بلکه مسئولیتی جمعی است که باید به کل سازمان تسری پیدا کند.
