۱۲
دی
در جوامع سنتی، اصل بر این است که منشاء خانوادگی شخص، تعیین کننده اصلی نقش تولیدی اوست. اگر کسی در خانواده کشاورز به دنیا آمد، انتظار می رود کشاورز شود. اگر پدر نجار بود، انتظار می رود نجار شود و ... .این موضوع تحرک و انگیزه اجتماعی را از بین می برد.
در این خانواده ها زمانی که فرزندان، بزرگ می شوند، پدر از ایشان می خواهد که در همان واحد تولیدی مشغول به کار شوند؛ این در حالی است که واحد تولیدی نیاز به نیروی کا جدید ندارد و این افزایش نیرو، فقط به این دلیل است که فرزندان نیازمند کار و غذا هستند. اینجاست که بازدهی سرانه شاغلین پایین می آید (بیکاری پنهان) و همچنین مصرف سرانه، کم می شود.
